Rouqueto-de-mar
Cakile maritima
Brassicaceae Cruciferae
Noms en français : Cakilier maritime, Roquette de mer.
Descripcioun :La rouqueto-de-mar es uno planto pulèu pichoto, sènso péu e sucouso. Fai de poulìdi flour viouleto di quatre petalo en crous. Li fueio soun ramificado, lou fru èi proun tipi emé si dos gibeto (fotò).
Usanço :La planto èi coumestiblo, di racino i fru. Li jouìni fueio se manjon en ensalado, soun cousènto e salado ; mai vièio soun proun amaro.
Port : Erbo
Taio : 10 à 40 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Cakile
Famiho : Brassicaceae
Famiho classico : Cruciferae
Ordre : Brassicales
Coulour de la flour :
Vióuleto
Petalo : 4
Ø (o loungour) flour : 1 à 2 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu - Autouno
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 20 m
Aparado : Noun
Abriéu à óutobre
Liò : Mar
- Sablo
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Paleoutemperado
Ref. sc. : Cakile maritima Scop., 1772
Borbori
Bunias erucago
Brassicaceae Cruciferae
Noms en français : Bunias fausse roquette, Masse au bedeau.
Descripcioun :Planto annalo d'auturo mejano (20 à 50 cm) que se recounèis à si cambo cuberto de glando roujo, à si fueio d'en aut que dounon d'èr à-n-aquéli de la rouqueto jauno (aquéli d'en bas soun mai retaiado) e subretout à si fru cresta. En mai d'acò a uno forto oudour quouro fretas si fueio.
Usanço :Es uno planto proun acro que fai pissa. Se pòu pamens manja cruso o cue. Lou noum proupousa èi pas prouvençau, mai vèn de la tiero de R.J. Carbonel : Noms patois des plantes d'Entraygues et de Mur-de-Barrez (Aveyron) 1904, Académie de géographie botanique.
Port : Erbo
Taio : 20 à 60 (80) cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Bunias
Famiho : Brassicaceae
Famiho classico : Cruciferae
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : 4
Ø (o loungour) flour : 8 à 14 mm
Flourido : Printems
- Estiéu
Sòu : Si (Ca)
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Abriéu à avoust
Liò : Escoumbre e proche dis oustau
- Champ
Estànci : Termoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Eurimediterrano-Ouèst
Ref. sc. : Bunias erucago L., 1753